Ręka stanowi nierozłączną cząstką układu ruchu. Jest to wyjątkowy komponent naszego organizmu, albowiem ułatwia nam realizowanie skomplikowanych reakcji łapania, jak również możliwości złożonych manipulacji, jak także udostępnia nam istotne prace rozpoznawcze. Dzięki predyspozycji dotyku popieramy inne zmysły w zaznaniu okalającego środowiska. Każdorazowe niedomagania połączone z chorobami dłoni, ich uszkodzeniami, jak też uzdrawianiem paraliżującym nadmienione działania, znacząco ograniczają sposobności funkcjonowania persony. W większości okoliczności ozdrawianie niedyspozycji czy złamań dłoni połączone jest z pomniejszonym albo rozszerzonym poskromieniem jej gibkości, a nierzadko włącznie z zaburzeniami czucia. Głównie w ewentualnościach urazów nerwów lub w długookresowych sytuacjach ucisku nerwu. Co powinno się wykonać by jak najszybciej wrócić do pełnej kondycji?
Nawrót funkcji ruchowej, jak i czuciowej kończyny górnej współzależy od wielu względów, zwłaszcza od poziomu niedyspozycji czy wielkości zniszczenia spowodowanego przez chorobę rodzaju uzdrawiania, momentu jego trwania, jak też od czasu zablokowania ręki np. w przypadku zwichnięcia. Niemałą rolę odgrywa też wiek pacjenta, jego całościowy poziom zdrowia, zdolność fizyczna oraz psychuczna do współpracy jak również warunki środowiskowe.